Spodobało mu się to gdy Sachiko zaczęła myć jego ciało. Jego pycha znów zaczęła przez niego przemawiać i niestety nie był w stanie tego opanować. Przysunął ją bliżej do siebie i pocałował w czoło.
- Niżej też możesz mnie umyć.. - uśmiechnął się kącikami ust, dotknął jej dłoni i zjechał nią niżej, na swoje genitalia. Wsunął jej włosy za ucho i zaczął szeptać:
- Możesz mnie tutaj dotykać do woli. - Cieszyło go to, że teraz będzie miał możliwość spędzania czasu z taką piękną kobietą, która kocha tylko jego. W przeszłości miał do czynienia z takimi, które tylko i wyłącznie grały z mężczyznami by siebie dowartościować. Nie lubił takich pustych i podłych kobiet. Sachiko była dla niego idealna. Nikt i nic nie będzie w stanie już tego zmienić.

Rana już prawie mu się zasklepiła. Wątroby lepiej nie komentować w tym wypadku. Trochę to jeszcze potrwa zanim owa mu "odrośnie".
Nie czuł się już brudny więc wstał ponownie wychlapując trochę wody z wanny i wyszedł na mięciutki dywanik.
- Sachi, gdzie położyłaś ręczniki? - zapytał i rozglądnął się po łazience. Początkowo nie mógł ich zauważyć ale po chwili spostrzegł, że leżą na malutkim stoliku. Podszedł do niego, wziął ręcznik i założył go na biodra. Nie chciało mu się wycierać więc zwrócił się w stronę Sachiko:
- Pójdę już do pokoju, siedź tutaj do woli i czuj się jak u siebie. - uśmiechnął się do niej i poszedł do pokoju. Zaraz jak tylko do niego wszedł padł na łóżko i zmęczony zamknął ociężałe powieki.

Kiedy weszła do łóżka przybliżył się do niej i wtulił w jej ciało. Czuł jak głaszcze go po głowie. Ten lekki i kruchy dotyk zaczął go powoli uspokajać po całym, ciężkim dniu. Wydawało mu się, że przeżył najcięższy dzień odkąd tylko jego pamięć sięga. W sumie nie było tak źle. Przetrwał to i teraz leżał tutaj razem z Sachiko. Dokładnie tak jak sobie to wymarzył.
- Jak tylko uda mi się zebrać do kupy to odwiedzimy Naosia.. - wyszeptał powoli wciąż mając zamknięte powieki. Nie chciało mu się ich unosić. Nie musiał się martwić, że zaśnie. Próbował przez wieki ale wszystkie jego wysiłki zawsze okazywały się marne. W końcu przestał próbować i szedł do łóżka tylko po to aby wyciszyć swoje zmysły. Był pewny, że gdyby tylko udało mu się zasnąć jego wątroba zregenerowałaby się w szybkim tempie. No ale, nie dla psa kiełbasa.

Kiedy wyszeptała, że go kocha lekko otworzył oczy a na jego usta wstąpił uśmiech.
- Też cię kocham. - wyszeptał równie cicho jak ona. Nie, tym razem nie chciał się kłócić z Naokim. Pragnął mu uświadomić to, że w końcu powinien znaleźć sobie stałą partnerkę bo z ciągłej zabawy z nimi nic dobrego mu nie przyjdzie. Wiedział, że Naoś i tak go nie posłucha i dalej będzie robił swoje, bowiem jest bardzo upartym liskiem. Naprawdę najchętniej wziąłby wytargał mu po kolei każdy ogon a potem porzucił całego roztrzęsionego. "Ah, idioto.. Skończ z tymi fantazjami."
- Tym razem nie mam zamiaru kłócić się z Naosiem. Chcę mu uświadomić parę rzeczy oraz może pozwolić mu zaprzyjaźnić się z tobą. Ale niech tylko spróbuje zacząć z tobą flirtować.. - jego twarz zmieniła na chwilę wyraz na bardzo nieprzyjemny - ...hm, miejmy nadzieję, że nigdy do tego nie dojdzie.
Westchnął szczęśliwy i odwrócił się na plecy. Patrzył w sufit i generalnie nie myślał już o niczym.

Prawdę mówiąc był zadowolony, że jego partnerka jest kobietą myślącą. Większość dzisiejszych kobiet zamiast głową szpanuje rozmiarem swojego biustu. Machają swoimi cyckami przed nosem mężczyzn a oni się śliną jak głupi. Aż na samą myśl żyłka zaczyna mu pulsować.
- Nie, tym razem nie zamierzam doprowadzać do żadnej kłótni z Naokim. Postaram się zachować kamienny spokój i zignorować wszystkie jego obelgi pod moim kątem. - powiedział dosyć ozięble.
Dotknął rany na swoim brzuchu. Całkowicie się zasklepiła ale.. ale co z jego wątrobą? Jeśli w ciele człowieka nie ma danego organu to organizm nie pracuje jak powinien i zaczyna niszczeć. A jeśli jego ciało nie będzie poprawnie pracowało jego dusza zostanie "wygnana" i będzie zmuszony znaleźć sobie inne ciało co niestety trochę potrwa. Nie podobał mu się pomysł i zaczął masować miejsce w którym powinna już znajdować się wątroba. "Nie mam zamiaru zostawiać Sachiko samej przez jakiś głupi, ludzki narząd, który i tak do niczego mi się nie przydaje!" Jednak obawiał się, że wątroba tak łatwo nie powróci.