Przechadzając się po korytarzu Ichiro w końcu znalazł pokój ze swoim numerkiem - 18. Gdy tylko do niego wszedł rozejrzał się dookoła i zaraz potem usiadł na krańcu łóżka rozmyślając co mógłby teraz porobić.

-Oi! Nie wiesz, że się puka - krzyknął rozdrażniony, a potem pomyślał -jak mogła mnie nie zauważyć? Po tych słowach Ichiro wstał i wyciągnął pistolety, które zaczepione były o pasek spodni, następnie schował je do jednej z szafek. Nie był zbyt zadowolony wizytą dziewczyny, ale przecież jej nie wygoni (no chyba, że... po nim wszystkiego można się spodziewać). -Nieważne, wejdź jeśli chcesz -dodał na koniec.

Chłopak dawno już z nikim nie rozmawiał. Był typowym samotnikiem i to wcale nie z wyboru. Podszedł do dziewczyny, nachylił się lekko nad nią, a następnie uśmiechnął się uwodzicielsko, aby zająć jej wzrok. Niepostrzeżenie złapał ją za nadgarstki, wciągnął do środka i zamknął drzwi kopiąc je nogą. - Zostań - rozkazał. Egoista w nim znowu się obudził. Ichiro stwierdził, że obecność dziewczyny w sumie może mieć wiele plusów. Spojrzał na nią jeszcze raz. -Jak masz na imię? - zapytał i nie czekając chwili dłużej puścił jej ręce. Mogło jej się to nie podobać, ale szczerze go to nie obchodziło. Odwrócił się na pięcie i podszedł do barku. Wyciągnął z niego jakiś trunek i dwa kieliszki do wina, które zaraz postawił na stolik.

-Tak, jasne - odpowiedział nalewając trochę czerwonego wina do jednego kieliszka i lekko się uśmiechnął- ale nie wiem czy mogę częstować kogoś niepełnoletniego - stwierdził i upił trochę trunku. Chłopak spojrzał w kierunku sąsiadki i zlustrował ją wzrokiem. Spodobała mu się, nie ukrywał tego, ale czuł, że jest speszona. Poza tym było widać, że nie jest zwykłym, słaby człowiekiem. Nie chciał jej się przyznawać, że jest wampirem już na samym początku znajomości. Niech sama trochę pogłówkuję. Chociaż mógł spodziewać się, że dziewczyna już wie o tym. Wampiry specyficznie pachną. Nie zastanawiając się dłużej podszedł do łóżka, a następnie na nim usiadł odstawiając kielich na podłogę. Złapał za jeden z kosmyków jej włosów. Ładne, zadbane- stwierdził. - Jesteś nieśmiała?- zapytał i lekko przechylił głowę na bok.

-Taaa - przeciągnął. Rozkojarzony oczy skierował w podłogę, na której leżał beżowy dywanik. Przymknął trochę oczy. - Nie przedstawiłem się - powiedział i westchnął głośno. Puścił kosmyk, który trzymał w rękach. - Dlaczego przyglądasz mi się aż tak uważnie? Boisz się? -zapytał zaniepokojony. Sam w tym czasie obserwował jej drobne dłonie. - Ichiro Hori - dodał chwilę później. Uśmiechnął się łobuzersko. To nie było w jego stylu... Przedstawianie się, wino.. Próbował udawać kogoś innego? Przypodobać się? Nie...- Możesz mówić do mnie Ichi - stwierdził. Tylko jedna osoba go tak nazywała, dawno, dawno temu, ale nie miał nic przeciwko aby to się zmieniło. Niech żyją zmiany w moim żałosnym życiu - pomyślał i wziął do ręki wino. Upił dość spory łyk. Coś zakołatało go w jego martwe serce. - Co jest kurwa - powiedział sam do siebie, lekko zaskoczony faktem, że jednak czuję swoje narządy wewnętrzne, które już od jakiegoś czasu nie były używane. Wstał na chwilę, a potem z powrotem usiadł. Oczy mu się momentalnie rozszerzyły. Wyglądał dość przerażająco. - Wybacz, nie wiem co mi dzisiaj jest.