Szczerze mówiąc jak pomyślał, że znów będzie musiał się użerać z Naokim to opuszczała go wszelka chęć by być kolejnym gościem w jego pokoju. "Sachiko lubi słodycze, prawda? Może po prostu wybierzemy się do cukierni? Nie chcę znów przysparzać jej żadnych problemów co będzie wątpliwe jeśli spotkamy się z Naosiem.. Nigdy nie wiadomo na co razem wpadniemy."
Gdy Sachiko wyszła z pokoju, chciał zamknąć kluczem drzwi.
- No tak.. jest zepsuty. - powiedział pod nosem i machnął na nie ręką. - A, nieważne. Najwyżej wszystko ukradną. - zaśmiał się do swojej ptaszynki i wplótł swoje palce w jej dłoń.
- Wiesz co? Zmieniłem zdanie. Lubisz słodycze, prawda? Pójdziemy do cukierni i kupimy ci masę słodyczy. - zatrzymał się na chwilę i złożył na jej ustach pocałunek.
Nie przestał się zastanawiać nad tym jak mógł wyglądać jego ojciec. Kei popatrzył na swoją dłoń. "Ciekawe jaką osobą był ten człowiek.. Wciąż nie mam jego wspomnień, a powinienem.." Westchnął i poprawił kołnierz od swojej koszuli ponieważ opadł.
Stwierdził, że musi zgłosić w recepcji to, że zamek w jego drzwiach jest niezdolny do dalszego działania. Puścił dłoń Sachiko, uśmiechnął się do niej i powiedział:
- Wyjdź na zewnątrz a ja pójdę omówić coś z panią od recepcji. Trzeba jej zgłosić, że drzwi tak jakby się zepsuły..
Odszedł od swojej ptaszynki, a kiedy doszedł do recepcji zgłosił tylko, że zamek w pokoju numer sześć się zepsuł. Pani od recepcji nie zwykła się czepiać o tego typu rzeczy, więc tylko skinęła głową i zapisała to sobie na kartce. Kei westchnął. "Dziwna kobieta.. Może i nie krzyczy ale jej spokój musi być jakoś uzasadniony."
W końcu wrócił do Sachiko, która czekała na niego posłusznie na zewnątrz. Znów ją pocałował, tym razem pogłębił swój pocałunek. Zaśmiał się do niej jak mały chłopiec i pociągnął za rękę. W stronę cukierni.