Początkowo nie mógł zrozumieć dlaczego Sachiko wyglądała tak jakby ktoś wyrządził jej krzywdę.
Czyżby obawiała się mojego odejścia?
Zaśmiał się sarkastycznie.
- Wciąż tylko się martwisz, dajesz sobie nadzieję a później ją sobie brutalnie odbierasz i jest ci przykro, że ucieknę i cię zostawię samą. - powiedział melancholijnym głosem i przeczesał ręką jej mokre włosy.
- Czy ja ci wyglądam na Naokiego? - zapytał z litością w głosie.

- Nie chcę nawet o tym słyszeć! - podniósł głos ale zaraz skarcił się za to w myślach. Nie powinien był tego robić. Pewnie tylko ją niepotrzebnie spłoszył.
Oj tak, oj tak.. niepotrzebnie.
Złapał ją za nadgarstek i przyciągnął do siebie.
- Przepraszam.. - wyszeptał jej do ucha. - Nie powinienem się unosić w ten sposób do damy.
Pocałował ją w głowę i odsunął od siebie.

Speszył się lekko po słowach swojej ptaszynki.
Może Naoki ma rację? Może faktycznie jest taki głupi?
Heh, marzenia.. Nigdy nie przyznam mu takiej racji!
Wstał i wyszedł ze źródełka z dosyć głośnym pluskiem wody. Wziął jeden z ręczników i otarł nim dokładnie, całe swoje blade ciało. Przepasał go na biodrach i wyciągnął w jej stronę dłoń.
- Możesz mi zawsze mówić o wszystkim. - wyszeptał stanowczo i uśmiechnął się do niej dosyć zachęcająco.
Nie myślał o niej jak o idiotce czy o kimś takim.
W pewnym sensie o niczym teraz nie myślał.
Tylko o niej i o jej szczęściu.

Otworzył szeroko oczy kiedy Sachiko zaczęła iść na dno.
Co z nią jest?
Złapał ją szybko za rękę i wyciągnął z wody tak aby nie nalała się w nadmiarze do jej płuc. Jej ciało nie było takie ciężkie, jak się tego spodziewał.. Wziął ją na ręce i szybko wyniósł ze źródła.
To nic, że nie zabrał ze sobą ręcznika aby ją okryć. Wróci do tego później.
Wyniósł ją do chłodniejszego pomieszczenia i wrócił po ten cholerny kawałek szmaty - biały, mięciutki ręcznik - o którym zapomniał. To nic, że o tym wcześniej nie pomyślał a Sachiko leży goła na podłodze w jakimś pomieszczeniu.
Kiedy wrócił, odział ją bielutkim ręczniczkiem i położył jej głowę na swoich kolanach.
- Mogłaś mi powiedzieć, że źle się czujesz. Wyszlibyśmy wcześniej.. - wyszeptał tuż przy jej uchu bez nadziei, że w ogóle go usłyszy.
Rozglądnął się po pomieszczeniu.
Generalnie znajdowali się w kobiecej przebieralni. Szczęście w nieszczęściu. Zawsze może ją tutaj zostawić i uciec przed wściekłymi kobietami, rzucającymi w niego różnymi rzeczami.
Westchnął szczęśliwy i pogłaskał ją po głowie.

Bardzo się ucieszył kiedy Sachiko się przebudziła. Nie musiał się już o nią tak bardzo martwić.
Nie żeby miał wyrzuty sumienia, że ją tutaj zabrał. Czy coś w tym stylu..
- Nie, żaden kłopot. Mam iść po twoje ubrania? - zapytał jakby sam dobrze nie wiedział.
Jasne, że muszę po nie iść.