Yuka cały czas zastanawiała się dlaczego trzymają się za ręce. Spojrzała na chłopaka, a jej uśmiech zniknął. Następnie skierowała wzrok na ich złączone dłonie. W sumie tłumaczyła sobie, że to wszystko po przyjacielsku, ale inne myśli cały czas ją atakowały. Jej porcelanowa twarzyczka opuściła się w dół. Chwilę potem Yuka pomachała przecząco głową. - To przecież nie tak - powiedziała sobie w myślach i odetchnęła z ulgą. Uśmiech zaraz powrócił, a nim dziewczyna się zorientowała była już przed bramką wejściową. Ścisnęła mocniej dłoń przyjaciela i zwróciła się w jego stronę. -A ty się nie boisz? - zapytała, a z nerwów zaczął boleć ją brzuch.

-Gomenasai -dziewczyna wyszeptała dopiero jak znaleźli się na górze. Odwróciła swój wzrok w przeciwną stronę i spojrzała na ziemie.W pewnym momencie zrobiło jej się wilgotno na twarzy. Dotknęła delikatnie dłonią policzka, a zaraz potem spłynęła po nim pojedyncza łza. Otwarła jej szybko chociaż czuła, że cały obszar dookoła jej oczu jest już czerwony, tak jakby łkała dobrą godzinę. Postanowiła przerwać panującą ciszę. Powoli odwróciła głowę w stronę przyjaciela, a następnie spuściła głowę w dół. Wbiła wzrok w podłogę kolorowego wagonika i oparła się o wampira. Położyła mu główkę na ramieniu i dalej kontynuowała przyglądanie się. Gdy wagon zaczął zjeżdżać w dół przestraszyła się trochę, a z jej ust można było usłyszeć tylko ciche "cholera".

Yuka uśmiechnęła się szeroko i zwróciła wzrok w stronę przyjaciela. - Hej... - powiedziała cicho, a zaraz dodała - Mogę się o ciebie przytulić? - zapytała prawie że niesłyszalnie. Lekko się zaczerwieniła i przełknęła głośno ślinę. - Czuję się jakbym spadała - stwierdziła chwilę potem. Spróbowała uśmiechnąć się szczerze, ale niezbyt jej to wyszło. Jej uśmiech bardziej przypominał minę zmartwionego dziecka. Dziewczyna przyjrzała się dokładnie chłopakowi. - Nie rób takiej dziwnej miny - powiedziała niby wesoła przez sztuczny śmiech. Zaraz potem Yuka szybko przytknęła dłoń do ust. Zrobiła poważną minę. Przejechała opuszkiem palca po dolnej wardze. Zatrzymała się na środku ust. Przypomniała sobie scenę z wczorajszego wieczoru kiedy widziała jak chłopcy się całują. Westchnęła głośno, a jej palec powędrował na brodę. Zacisnęła wargi i zaczerwieniła się jeszcze bardziej.

-Zastanawiam się jak to jest - przerwała, a zaraz dodała- no wiesz..- nie mogło jej to przejść przez gardło. Kiedy myślała o takich rzeczach motyle z jej brzucha zawsze łaskotały ją od środka. Wtuliła się bardziej w chłopaka i trochę uspokoiła. - Przecież na pewno już to wiesz - stwierdziła, a następnie przymknęła powieki. Cieszyła się, że zaraz będzie koniec przejażdżki i będzie mogła ustać na nogach, ale z jednej strony była z tego powodu smutna. Czuła się bezpiecznie w objęciach wampira. Dla niej takie chwile mogłyby się wcale nie kończyć.

Dziewczyna szybko pomachała rekami na znak, że nie o to dokładnie jej chodziło. Westchnęła cicho. -Może i tak, ale ja nie jestem taka sama jak reszta... - powiedziała po chwili i skrzywiła się. Gdy opuścili wagonik i stali jak dwa posągi na środku Yuka uśmiechnęła się lekko. Ustała naprzeciwko chłopaka. Patrzyła mu głęboko w oczy.  - Nie wiem.. -powiedziała cicho, a jej oczy wypatrzyły już kolejną atrakcję. Kąciki jej ust uniosły się  jeszcze wyżej. Dziewczyna odwróciła twarz w stronę kolejnej, ale już mniejszej karuzeli, a zaraz potem pobiegła w jej kierunku. - Goń mnie - powiedziała cichutko.