-Z daleka wydawała się mniejsza - stwierdziła i westchnęła głośno. Odwróciła się w stronę chłopaka i odgarnęła włosy ze swojego czoła. Kątem oka patrzyła już na dom strachów. Złapała przyjaciela za rękę i pociągnęła w stronę drugiego budynku. - To będzie lepsze -powiedziała cicho. Kilka chwil potem stali już pod wielką budowlą przypominającą stary zamek. - Pewnie mieszkają tam wampiry - zaśmiała się i puściła dłoń Nuttiego. Uśmiechnęła się lekko do mężczyzny obsługującego tą atrakcję i weszła do środka. Zamknęła oczy. Gdy je otworzyła zobaczyła, że ściany są umazane czerwoną farbą, niby krwią. -Co za atmosfera - powiedziała i poszła dalej. Gdy tylko zrobiła krok do przodu uruchomiła jakąś zapadnie jednak nie wpadła. Uskoczyła w ostatniej chwili. -Sprytne - stwierdziła i dodała - prawda Nu... - odwróciła się i ucięła zdanie w połowie. Nie widziała za sobą swojego towarzysza. "Został na zewnątrz?" - zapytała sama siebie w myślach.

Yuka otworzyła szeroko oczy. Przestraszyła się. Kiedy poczuła dotyk chłopaka przełknęła głośno ślinę. Czuła się dziwnie. Przymknęła oczy i czekała na następny ruch. Po chwili jednak oprzytomniała. Dotknęła palcem płatka ucha, a następnie zwinnie oswobodziła z uścisku. -Chodźmy dalej - powiedziała cicho. Jej twarz była czerwona jak burak. Dziewczyna prawie się paliła. Kilka minut potem Yuu zadała kolejne pytanie przyjacielowi. - Miałeś kiedyś dziewczynę? - uśmiechnęła się blado sama do siebie. Szła z przodu, ale nie odwróciła się. "Wiem, że to trochę niegrzeczne" - pomyślała i westchnęła.

Yuka ustała na chwilę w miejscu i odwróciła głowę w stronę chłopaka. Zignorowała jego pytanie. - A jaka była?- zapytała poważnie. Po krótkiej chwili odpowiedziała mu w myślach. "Nie" - pomyślała i westchnęła cicho. Spuściła głowę w dół, a po chwili znowu ją uniosła. Zaczesała opadające na twarz włosy za ucho i ruszyła dalej. Cieszyła się, że mogą się porozumiewać a pomocą zdolności chłopaka. W pewnym momencie zauważyła coś w oddali. Świeciło się na czerwono. Chciała podejść bliżej, ale zrezygnowała. Odwróciła się przodem do chłopaka i wyciągnęła rękę do przodu. - Stój - powiedziała i podeszła do niego bliżej. Gdy podeszła wystarczająco blisko oplotła go swoimi rękami. Miała nierówny oddech. Była lekko rozkojarzona i trochę się bała. Twarz miała cały czas naprzeciwko twarzy przyjaciela.

Do oczu dziewczyny napłynęły słone łzy. -Przepraszam, nie powinnam pytać o takie rzeczy - powiedziała szeptem. Obraz blondynki utknął w jej głowie. Nie mogła się z nią równać, tak przynajmniej twierdziła. Pierwsza kropla pociekła Yuce po policzku, później wszystko leciało ciurkiem. Smutek zalał jej twarz. -Przepraszam... - powiedziała drugi raz, a potem dodała cichutko - to nie do końca prawda... to co powiedziałam wcześniej. Przeżyłam już coś w stylu miłości, ale - tu zacięła się na chwilę i przełknęła głośno ślinę - to nie było takie uczucie jak te twoje. Każdy inaczej rozumie słowo 'miłość' - stwierdziła na końcu. Otarła szybko łzy i oderwała od towarzysza. Poczochrała go po włosach, a następnie dalej ruszyła przed siebie. - Nie ma tu nic strasznego, co za nudy - powiedziała niezadowolona.

-Tak, powinni Cię tu zatrudnić - powiedziała przez śmiech. Widziała z daleka wyjście z zamku. - Chodźmy już stąd - uśmiechnęła się lekko.  Kiedy już wydostali się z budynku Yuka podeszła do faceta zajmującego się zamkiem. Usta dziewczyny wygięły się lekko. - Piękny zamek, ale szkoda, że wcale nie straszny -rzekła i odwróciła się na pięcie. Podeszła do Nuttiego, złapała go za dłoń i powiedziała cicho - Możemy iść gdzie indziej? Po tych słowach szarpnęła go w stronę bramy wesołego miasteczka. Gdy stali już przed nią zapytała go jeszcze - Gdzie chcesz iść? Czy może chcesz tu zostać - uśmiechnęła się promiennie.