Suyin lustrowała wzrokiem dokładnie zachowanie Naokiego. Wydawał się zakłopotany i zażenowany swoim zachowaniem.
Kitsune również nie czuła się najlepiej. Wszystko działa się za szybko. Nie słyszała już ani jednego słowa słowa mężczyzny. Bardzo wolno podniosła się z łóżka i odeszła do jednego z okien znajdujących się po przeciwnej stronie pokoju.
Stała tyłem do chłopaka, dzięki czemu nie mógł zobaczyć jej twarzy, która okropnie się zaczerwieniła. Na szczęście ciemność wciąż panująca w pokoju chociaż w pewnym stopniu dawała radę to ukryć. Jedną dłonią dotknęła swoich ust i zaczęła po nich wodzić przez chwilę dwoma palcami. Serce ciągle biło jak szalone i nie mogło się uspokoić.
Powinna wyjść. Tak by było najlepiej. Jednak nie mogła.

Suyin nie wiedziała co odpowiedzieć. Powoli ruszyła nogą w kierunku wyjścia. Z powodu szoku jaki przeżyła zachwiała się lekko. Musiała jakoś o tym zapomnieć...
Tym razem szybszym krokiem podeszła do stolika, gdzie stał kubek po jej herbacie i ciągle szklanka z whisky. Od razu chwyciła szklankę z alkoholem i napiła się. Jej ciało przeszedł dreszcz. Dawno nie piła nic mocnego.
-Już wychodzę - odpowiedziała podchodząc do drzwi.
Nacisnęła na klamkę, spojrzała kątem oka na Naokiego i wyszła. Od razu skierowała się do swojego pokoju. Nie chciała w końcu spotkać, żadnych demonów.

Naoki, korzystając akurat z chwili wytchnienia, brał akurat orzeźwiający przysznic, coby przynieść swojemu ciału chociać uncję ukojenia. Cóż, nie jego wina, że ostatnio był rozchwytywany na wszystkie strony, prawda? Pojawił się w tym pokoju po raz pierwszy od pięciu dni!
Kobiety, westchnął w myślach, po raz kolejny analizując w myślach swoje hulaszcze i rozpustne życie. Z impetem odłożył na półkę obok żel po prysznic i uśmiechnął sam do siebie. Zdecydowanie wracał do formy po tym krótkim epizodzie z Suyin. Choć zajęło mu to trochę czasu, przynajmniej w końcu wybudził się z irytującego letargu.
Ach, byłeś takim debilem, Naosiu, mruknął ze współczuciem w duchu, gładząc jednocześnie swoje idealnie wyrzeźbione i napięte mięśnie na ramionach, aby spłukać resztki piany, nie dość, że prawie stałeś się jej potulny, to jeszcze teraz wyjechała bez słowa, zostawiając cię. Tak to jest, jak bierze się za tę samą rasę.
- Od teraz zajmuję się tylko elfkami. Tak, elfkami. Ewentualnie nimfkami. No i syrenami. O ile znajdę jakąś bez ogona - zaśmiał się do siebie, po czym gwałtownie zakręcił wodę i odsunął ścianę prysznica. Lubił wszystko robić zbyt impulsywnie, nieprzewidywalnie, nawet jeśli mógł coś przy okazji zniszczyć. Dzięki temu już nieraz udało mu się kogoś przestraszyć.
Z piosenką na ustach sięgnął po biał puszysty ręcznik, owinął go sobie niedbale wokół pasa, po czym wziął drugi, mniejszy, i przewiesił przez ramiona. Spojrzał z uznaniem w swoje odbicie w lustrze i uśmiechnął się, ukazując swoje ostre białe zęby.
Najpewniej znowu wszyscy wokół będą go krytykować. Zwłaszcza jego demoniczny sąsiad. Ale chrzanić. Lubił takie życie i już! Zresztą to on wolał mieć władzę nad kobietami, niż dać się sponiewierać choćby jednej z nich. Nie zniósłby kolejnego upokorzenia czy oszukania ze strony płci pięknej.
Zmrużył śmiesznie oczy, kiedy w tle usłyszał ciche stuk, stuk.
Gość?
- Jeżeli to Kei, to go zamorduję - warknął cicho pod nosem. Demon zawsze wiedział, w jaki sposób zniszczyć cudowną idyllę w duchu Naokiego. Wystarczyło po prostu się pojawić.
Nie przejmując się swoim półnagim ciałem i byle jak zawieszonym ręcznikiem (byleby tylko nie spadł, bo Kei się na mnie rzuci), kopnął drzwi od łazienki, które natychmiast stanęły otworem. Nie spiesząc się i przecierając jeszcze mokre barki, podążył w stronę wyjścia z pokoju.
Uśmiechnął się pod nosem i zaczął cicho gwizdać, kiedy wyczuł delikatną energię czlowieka. Ach, całe szczęście! Kolejne dobre popłudnie!
- Tylko co tu robi czlowiek? Prócz recepcjonistki i tego gościa Saitou chyba żadnego innego tu nie ma... - mruknął do siebie w zastanowieniu. po czym - będąc kilka kroków od drzwi - poruszył ostrożnie nozdrzami.
Jego tewarz spowił uśmiech triumfu, którego z pewnością mógłby pozazdrościć niejeden sportowy mistrz, któy staje na najwyższym stopniu podium.
Kobiece perfumy
Kobiece!
Poprawił ręcznik, tak aby odsłonić swoją klatkę piersiową, po czym przeczesał jeszcez swoją niesforną grzywkę, której niektóre kosmyki tańczyły właśnie salsę z krystalicznymi kropelkami wody.
Mając na twarzy uwodzicielski uśmiech, otwarl powoli drzwi. Nie chciał, aby jego gość myślał, że się spieszył.
[i]Byleby tylko nie byłą upierdliwa. I nie próbowała udawać silnej. Nie lubię takich kobiet. Delikatne, wesołę są o wiele lepsze. No i oby lubiła seks bez zobowiązań, a jak![i]
- Słucham panią? - spytał urzekająco, lustrując uważnie oczyma twarzyczkę dziewczyny.

Naoki oparł się wygodnie o framugę, zakładając ręce na pierś i przyglądając się z zaciekawieniem przybyszce.
Jakby mógł opisać pierwsze wrażenie, jakie na nim zrobiła? Piorunujące. Z pewnością. Jak na człowieka była zbyt pewna siebie, bez względu na to, czy zdawała sobie sprawę z faktu, że stoi przed kitsune, czy nie. Naoki dla większości ludzi miał zbyt ekscentryczny wygląd, więc zazwyczaj te marne istotki wpatrywały się w niego z szeroko otwartymi ustami, zupełnie jakby stał przed nimi sam bóg.
A ona? W jej gwiezdnych oczach tańczył iskierki a'la moją nową zabawką będziesz właśnie ty!
Niedoczekanie. Albo bawią się oboje, albo on.
- Powiedzmy. Właśnie kończyłem. Ale to nie zmienia faktu, że nie zdążyłem się ubrać.
Mam tylko nadzieję, że dobrze wykorzystasz fakt mojej półnagości i skrócony prysznic zrekompensujesz mi czymś innym, dodał w myślach, po czym cofnął się o parę kroków, wskazując swoim ramieniem wnętrze pokoju.
- Wejdź, słonko. I nie zwracaj się do mnie per pan. Chyba nie masz dziesięciu lat, prawda? Chociaż kto wie. Teraz wszystkie dzieci wyglądają tak dorosło - zaśmiał się cicho i tanecznym krokiem podążył w stronę otwartych drzwi łazienki. Jak będzie chciała, to pójdzie za nim, nie przeszkadza mu to. Przymknął dla taktu drzwi, choć przez szczelinę, jaka pozostała, i tak można było podziwiać go w okazałości. - W takim razie, proszę, rozgość się. Zawsze warto poznać nie tyle swoich najbliższych sąsiadów, co ich pokoje. Gdzie dokładnie mieszkasz? - krzyknął do niej z łazienki, po czym zaczął powoli ściągać z siebie ręcznik.

- Przecież to normalne, że zawodowy koneser piękna nie przepuszcza żadnej okazji, aby zobaczyć jeszcze więcej, prawda?
Sięgnął po jakieś luźne, wcześniej zostawione w łazience spodnie, po czym narzucił je szybko na siebie. Nie kłopotał się nawet z szukaniem bokserek. O wiele wygodniej jest w samych dżinsach. Zresztą kto wie, może niedługo i ich nie będzie miał.
Uśmiechnął się pod nosem na samą myśl, po czym rzucił jeszcze ukradkiem spojrzeniem w lustro, w którym odbijała się drobna postura siedzącej brunetki.
Aha!
Podoba się, co?
Z łobuzerską miną opuścił po chwili łazienkę i od razu zawiesił na dziewczynie wzrok.
- Nie będzie ci przeszkadzało, jeśli nie założę koszuli? W pokoju jest gorąco. Mimo że pora jesienna - mruknął cicho, po czym podszedł do okna, aby je zasłonić. Obrócił się trochę w jej stron, po czym uśmiechnął łobuzersko.
- No nie wiem, czy powinienem ci powiedzieć. Co jeśli wykorzysasz tę informację w jakimś złym celu, hm? - zaśmiał się i jednym susem pokonał odległość dzielącą go od sofy. Nie spuszczając z niej oka, dodał jeszcze, włąściwie tylko dla przyzwoitości:
- Masz ochotę na coś do picia?