Yuka była zmęczona po całym dniu (i wieczorze) spędzonym u sąsiada. Gdy tylko weszła do swojego apartamentu od razu rzuciła się na sofę i przeciągnęła. Miała dziwne przeczucie, że ktoś ją dzisiaj odwiedzi.. Ciekawe kto.

-Goooomen - wykrzyczała głośno zmęczonym głosem Yuka - odejdź demonie, nie mam ochoty na niczyje wizyty- rzekła i wyprostowała nogi - a chyba nie chcesz być zabity czy coś -dodała trochę ciszej.

Nutty przechadzał się po korytarzach, usiłując trafić do swojego pokoju. Niósł ze sobą stosik książek pożyczonych z recepcji. Gdy wychodził zza rogu korytarza, potknął się o dywan i zaklął pod nosem. Upadł twarzą do podłogi, a książki leżały porozrzucane wkoło niego. Uniósł się lekko i westchnął. To było do przewidzenia. Była z niego cholerna niezdara. Zamiast wstać i otrzepać ubranie, on zaczął wodzić dłonią po wzorach na chodniczku. Przyglądał mu się zafascynowany. Wkrótce jednak, po dogłębnej analizie orientalnego wzoru, raczył podnieść zacne cztery litery. Poprawił włosy i zebrał wszechobecną makulaturę. Podniósł wzrok, a przed nim ukazały się drzwi z numerem '13'. Zielonowłosy nie dość, że był niezdarą, to władała nim przemożna ciekawość świata. Zapukał wesoło. Czy spotka tu kogoś wartego uwagi?

Po chwili czekania, klamka drgnęła. Drzwi się otworzyły, a jakaś dziewczyna wyciągnęła dłoń w stronę jego włosów. Zamrugał zdezorientowany. Przywykł już do zdziwionych spojrzeń, ale NIGDY nie zdarzyło się jeszcze, aby ktoś rzucił się na niego ze względu na spinki. Kiedy dziewczyna cofnęła rękę, uśmiechnął się szeroko. - Nic się nie stało. - Poszperał chwilę w kieszeni. - Proszę, jeśli je tak lubisz.. - Wręczył nieznajomej różnokolorowe lizaki i uśmiechał się przyjaźnie. Skinął tylko głową, w odpowiedzi na jej pytanie i wszedł nieśmiało do środka. Gdy dziewczyna zamknęła za nim drzwi, ukłonił się lekko i przedstawił - Jestem Nutty.

- Miło mi Cię poznać. Cóż.. nie. Po prostu szukałem swojego pokoju, gdy nagle.. - Skrzywił się na wspomnienie bliskiego spotkania z podłogą. - .. nieważne. - Machnął ręką. - Pomyślałem, że zapukam i poznam kogoś. Jestem tu od niedawna, więc sama rozumiesz. - Obdarzył ją jednym z najpiękniejszych swoich uśmiechów. Nagle dziewczyna cofnęła się. Nutty zamknął pospiesznie usta, uświadamiając sobie, co mogło ją wystraszyć. Kły. - Przepraszam! Nie bój się mnie. Nie jestem zagrożeniem. - Zaczął bełkotać bez sensu w obawie, że nowo poznana mu osoba tak szybko go odtrąci.