-Mam tylko jedną umiejętność -powiedziała Yuka i przymknęła powieki. Wyciągnęła jedną dłoń przed siebie, a na niej najpierw błyszczał się mały kryształek, który później stał się dość dużym kawałkiem lodu w kształcie gwiazdki. - Potrafię tylko tworzyć różne przedmioty z lodu - dodała chwilę potem i znowu lekko się uśmiechnęła. Przez kilka minut trzymała gwiazdkę podrzucając ją co jakiś czas do góry i przyglądała się dokładnie oczom chłopaka. -Dlaczego są innego koloru? - zapytała i w tym samym momencie przedmiot wyślizgnął jej się z ręki i upadł na podłogę zostawiając po sobie tylko kilkaset malutkich kawałków lodu. Yuka nie zwróciła uwagi na to co się przed chwilą stało,lecz jednak trochę ją to zdziwiło. Jeszcze nie została wybita ze swojego rytmu na tyle aby coś wypadło jej z rąk. Zafascynowało ją to. Przysunęła się bliżej, tak, że od twarzy gościa dzieliło ją kilka centymetrów. Cały czas patrząc w jego oczy czekała na odpowiedź.

Yuka nie mogła oderwać wzroku od chłopaka. Była nim zafascynowana. Wzięła głęboki oddech, a w jej nozdrzach zagościł słodki zapach. Nie zbyt wiedział co powiedział do niej Nutty. Nie chcąc wyjść na idiotkę tylko przytaknęła słysząc, że chłopak skończył mówić. Zaraz potem kąciki jej ust uniosły się ku górze, a dłoń powędrowała na kolano gościa. Zauważyła to po dłuższej chwili, ale nie zabrała ręki. Miała nadzieję, że nie przeszkadza to jej nowemu przyjacielowi. Czuła się trochę niewierna wobec jej sąsiada, u którego spędziła ostatnio dość sporo czasu. Yuka nigdy nie była dobra w określaniu swoich uczuć. Tak naprawdę nie wiedziała, czy kocha człowieka. Mogła się tak zachowywać przez aniołka. Nie chciała myśleć już dalej o ostatnich wydarzeniach. Usta wykrzywiły jej się w grymas, a oczy posmutniały. Nagle wstała i podeszła do regalu z książkami. Wyciągnęła jedną ze starych lektur i wróciła na swoje miejsce. - Uwielbiam czytać - powiedziała cicho, a zaraz potem dodała - To moja ulubiona książka, zawsze poprawia mi humor - uśmiechnęła się delikatnie. Jej twarz znowu rozpromieniała. -Ty chyba też jesteś molem książkowym? - spytała i wskazała dłonią sporą wieżyczkę ustawioną z książek, która należała do chłopaka.

-To mój ulubiony gatunek -horror. Bohater przypomina mi kogoś i ... - przerwała i uśmiechnęła się delikatnie. -W sumie to nieważne - dodała trochę ciszej. - A ty masz jakiś ulubiony rodzaj czy czytasz wszystko co wpadnie Ci w ręce? - zapytała, a zaraz potem wstała i podeszła do stosiku książek, które chłopak przyniósł ze sobą. Kucnęła obok i zaczęła powoli przeglądać wszystkie układając obok nową wieżyczkę. Jedyne co było słychać to to jak szepcze sobie pod nosem. "Znam. Stara książka. " - wertując stwierdzała. Chwilkę potem w jej dłoniach znalazła się lektura, z którą jeszcze nie miała styczności. - Skąd ją masz? - zapytała zaciekawiona i jednocześnie czytała już prolog. Zaraz potem zwróciła wzrok w stronę chłopaka. Był czymś zamyślony. Nie wiedziała czy usłyszał jej pytanie, więc wstała i pochyliła się nad nim. - Hej.. -wyszeptała. Usta Yuki lekko się rozchyliły, a oczy zmrużyły.

Dziewczyna najpierw zmierzyła chłopaka wzrokiem, a następnie odpowiedziała na jego pytanie. - Nie, nic nie mówiłam. Yuka szybko wyprostowała się i odeszła kilka kroków do tyłu. Następnie zdjęła marynarkę i powiesiła ją na oparciu sofy. Spojrzała na swoją koszulę. Po chwili namysłu stwierdziła, że powinna się przebrać. -Wybacz, zaraz wracam - powiedziała i pomknęła w stronę sypialni. Tam, sprawnie zdjęła z siebie nienadające się już ciuchy i założyła coś w rodzaju mundurka. Podwinęła tylko rękawy koszuli i wkasała ją w spódniczkę. Tanecznym krokiem wstąpiła do salonu. Uśmiechnęła się delikatnie i przechyliła lekko głowę. Wyglądała jak gimnazjalistka, choć szkołę kończyła już milion razy, wtedy kiedy była taka potrzeba. Wiecznie młoda twarz rozpromieniała. Wory pod oczami nie były już tak widoczne jak na początku. Podeszła do sofy, na której chłopak siedział, a następnie położyła rękę na biodro. - Szkoda, że nie mam telewizora...Może nie było by tak cicho - stwierdziła i westchnęła głośno.

-Tak, wspaniały pomysł - powiedziała, a zaraz potem dodała - a gdzie chcesz iść? Dziewczyna uniosła głowę do góry i ślepo wbiła wzrok w sufit. Przez chwilę tak stała i machała sukienką. Nie miała żadnego pomysłu gdzie mogliby iść, co robić. - W sumie świeże powietrze by mi się przydało - stwierdziła po namyśle. Potrząsnęła głową i zmieniła obiekt, na który patrzy. Teraz przyglądała się znowu chłopakowi. Przeczesała szybkim ruchem dłoni swoje włosy i podeszła bliżej do Nuttiego. Ustała nad nim i czekała na jakąś propozycję.