Nutty przystanął na chwilę pod drzwiami. Odstawił siatki na podłogę i włożył dłoń w kieszeń swoich spodni, w poszukiwaniu klucza. - Oups.. - Wymsknęło mu się ciche westchnienie. Czyżby zgubił kluczyk?! Zaczął grzebać w drugiej kieszeni. - Ha! - Uśmiechnął się, unosząc triumfalnie klucz. Otworzył drzwi z charakterystycznym kliknięciem i pociągnął za klamkę. Puścił dziewczynę przodem i wszedł zaraz po niej, zabierając zakupy ze sobą. Drzwi zamknęły się z cichym trzaskiem. - Rozgość się. - Uśmiechnął się do swojego gościa i wziął od niej pudełeczko z łakociami. Chwilę potem już go nie było. Krzątał się po kuchni, w poszukiwaniu jakichś talerzy. Jeszce nie miał przyjemności tu "pomieszkać". Kiedy w końcu się ze wszystkim ogarnął, wrócił do salonu i postawił dwa duże talerze z łakociami na niskim stoliku. Zerknął na dziewczynę, rozglądającą się po pokoju. - Napijesz się czegoś? - Spytał, uprzejmie się uśmiechając.

Chłopak skinął głową i usiadł obok niej. Zsunął się nieco i oparł wygodnie głowę o kanapę. Przymknął oczy i westchnął głęboko. Tak, był zmęczony. A ta kanapa była taka wygodna.. Obrócił powoli twarz w kierunku Yuki. Uśmiechnął się do niej szeroko i przysunął się bliżej.. i bliżej.. aż w końcu niemalże stykali się nosami. Przez chwilę wpatrywał się w oczy dziewczyny. Ich kolor kojarzył mu się z płynnym miodem. Nagle jego wzrok utkwił na ustach jego przyjaciółki, ale niemalże natychmiast przeniósł go z powrotem na jej złote tęczówki. Uśmiechnął się lekko i musnął ustami jej wargi. Po chwili odsunął się, lekko speszony. Chyba nie powinien tego robić. W końcu to jego przyjaciółka..

- Gomene, nic się nie stało. - Westchnął. Kiedy poczuł na swoich ustach słodki smak, specjalnie zacisnął je w wąską lininkę. Lubił się droczyć. Po chwili jednak pozwolił Yuu się nakarmić. Uśmiechnął się lekko, a kiedy jego przyjaciółka oparła się o kanapę, Nutty nachylił się nad stolikiem wybierając narzędzie zemsty. Przecież nie chciał być dłużny wampirzycy. Wziął makaronik i wsunął go w jej rozchylone wargi. Uśmiechnął się prowokująco, czekając na ruch złotookiej.

Dobrze wiedział, czego chciała dziewczyna. Łazienka. Po kilku minutach, zaniepokojony podszedł do uchylonych drzwi. Pchnął je ostrożnie i bezszelestnie podszedł do siedzącej na marmurowej posadzce wampirzycy. Ona sama wyglądem przypominała marmurowy posąg. Ukląkł naprzeciw niej. Spojrzał na nią przepraszająco i uniósł palcem jej podbródek. Miał wrażenie, że zaraz utonie w złocie jej tęczówek. Po chwili zbliżył twarz do jej twarzy i złożył czuły pocałunek na jej ustach. Nie miał najmniejszego zamiaru teraz z niej rezygnować. Nie chciał jej zostawiać.

- Nie zmuszam się. - Usiadł po turecku, nie odwracając od niej wzroku. Zamierzał siedzieć tutaj tak długo, dopóki dziewczyna albo go nie wygoni, albo się nie rozchmurzy. Nie lubił, kiedy miała zły humor. Wolał się wtedy nie odzywać. Po prostu siedział na podłodze i obserwował jej najmniejszy ruch, sam prawie się nie ruszając. Czekał. W zasadzie tyle mógł teraz zrobić. Przynajmiej tak mu się wydawało.