Drzwi do pokoju otworzyły się na rozcież i wpadł do środka Samar! Stanął w pokoju i się rozejrzał. E... Zdziwił się. Gdy tylko zobaczył ten słodki pokoik, to jak to się mówi... Kopara mu opadła, i to dosłownie. Jego usta otworzyły się z zaskoczenia i wybałuszył oczy. Przeżył szok. Wszedł dalej do pokoju i zamknął za sobą drzwi, zamykając usta. No trudno, najwyżej tu pomieszka. Albo na tym kluczyku jest zły numer, albo on pomylił pokoje. Raczej to drugie, rzecz nieunikniona. Zapewne mieszkała tu już jakaś osoba, tak na pewno dziewczyna. Bo było  tu po prostu słodko. No, ale trudno. Podszedł do łóżka i się na nim położył, podkładając pod głowę ręce. Lubił tak leżeć, nie jego wina. Oj, na pewno owa mieszkanka tego mieszkania się nie zdziwi, gdy zobaczy blondaska na swoim łóżku, no wiecie - bywa. Na jej szczęście, nie był pedofilem, ani gwałcicielem... Więc spokojna głowa, dziewczyna przeżyje, nic jej nie będzie i dziewictwa poprzez gwałt nie straci, jeżeli oczywiście była jeszcze dziewicą, w co wątpił szczerze mówiąc, bo mało teraz dziewcząt od piętnastu lat było dziewicami. Fajnie! Jak to się mówi "takiego ciała, która by nie brała", albo "dla takiej laski, to oklaski". Nie, zdecydowanie. Z problemem przychodziło mu wymyślanie frazeologizmów, więc się lepiej nie będzie nad tym głowił.

Ostatnio edytowany przez Samuel (Sat-08-12 23:26:33)

Słysząc czyjeś kroki, odwrócił mechanicznie głowę w stronę źródła owych dźwięków. No i ujrzał dziewczynę o długich, jasnych włosach. Zmierzył ją nachalnym spojrzeniem od góry do dołu i z powrotem. No, ona była śliczna  i urocza! Chłopak zmienił pozycję na siedzącą i przekręcił głowę lekko w prawo.
- Eee... No co ja tu robię? Zdawało mi się, że to mój pokój... Ale najwidoczniej się pomyliłem. Tak, czy inaczej tu jest wygodnie.
Stwierdził po chwili konsternacji, a kąciki jego ust lekko się uniosły. Rozejrzał się z uwagą po pokoju, obserwując badawczo każdy przedmiot. Po chwili wbił spojrzenie znowu w dziewczynę.
- I ładnie także.
Dodał, po czym się przeciągnął i usiadł na brzegu łóżka.
- Tak w ogóle, Samar jestem.
Przedstawił się, po czym uśmiechnął lekko zadziornie i przejechał dłonią po policzku dziewczyny.
- A dodatkowo, Ty się ślicznie rumienisz i dodajesz temu pokojowi jeszcze większego uroku...
Bajerował? Kręcił? Nie, chciał być po prostu szarmancki. Rzadko to się zdarzało. Zresztą... Skoro ona traktowała go normalnie, jak człowieka to i on ją tak traktował. Dopóki dziewczę nie zacznie się sprzeczać, wyzywać go, kopać, gryźć, drapać i nie wiem co tam jeszcze, to i on nie zmieni swojego obecnego zachowania. A jak Ona zmieni, to i On. Kijek za nożyk, nożyk za piłę.. Że tak to ujmę.

Zabrał dłoń z policzka dziewczyny. Uśmiechnął się delikatnie, widząc reakcje Emily na jego dotyk. No tak, rzadko kiedy można doznać takiego chłodu, aczkolwiek... Bywają żywe istoty, które mają zimne ręce. Przymknął oczy i wzruszył niby to obojętnie ramionami.
- Ależ nie masz za co dziękować.
Stwierdził po jakiejś minucie, słuchając uważnie dziewczyny, która właśnie mu się przedstawiła.
- Emily...
Powtórzył po cichu jej imię, spuszczając wzrok na podłogę z miną taką, jakby się nad czymś zastanawiał. Ale nie, nie myślał o niczym. Próbował zapamiętać imię dziewczyny, u niego było kiepsko z pamięcią, więc proszę mu wybaczyć jeżeli zamiast "Emily", powie na przykład "Lily". No bywa. Po chwili podniósł wzrok.
- Sweet Emmeline ! Jak uroczo. W takim razie... Miło mi Cię.. Poznać.
Powiedział tym razem z nonszalanckim i lekko psychopatycznym uśmiechem na ustach. Nie, nie. Nie knuł niczego strasznego i nie miał żadnego planu. Ba, nawet mu się myśleć nie chciało... W tej chwili.

Zabawny? Wow, szybki awans. Emily była pierwszą osobą, która sądziła iż Samar był zabawny. Znaczy, miał to swoje "lekko" chamowate poczucie humoru i na ogół jego złośliwe komentarze i żarty śmieszne były tylko dla niego. No, ale w końcu to też jakieś poczucie humoru... Może trochę inne, no ale zawsze jakieś. Na sam początek to i to było dobre. Opuścił nieco głowę, by dziewczyna miała lepszy widok, po czym podniósł się z łóżka i stanął przed nią. No to niech teraz główkę pozadziera!
- Ile Ty masz wzrostu...?
Zapytał zdziwiony, patrząc na nią z góry. No spodziewał się tego, że będzie niska. Ale no... Nie myślał, że aż tak bardzo! Ale dobra, można wybaczyć. W końcu niskie dziewczyny były bardziej słodkie i ponętne. Znaczy... Nie, że mam coś do tych wysokich... No, ale wiadomo. Niskiej dziewczynie ślicznie jest w butach na obcasie, a taka wysoka... Ze 187cm na 12cm szpilce? O fuj, ja podziękuję. Nie no.. Okej, żyrafy są fajne, ale bez przesady... Umiar musi być!