Całkiem niespodziewanie poczuł na swojej szyi uścisk zimnych dłoni starszej kobiety. Zaskoczyło go to ale szybko się opanował. Nie bolało go to jak i również się nie dusił. Skoro nie musi oddychać to jakby mógł się dusić? Kiedy kobieta zwolniła uścisk lekko się przygarbił, spuścił głowę i rozmasował ręką szyję. "Będzie ślad.." - pomyślał i już sobie wyobraził jak to będzie wyglądać. Ohydztwo.
Kiedy różowo włosa odwróciła się do niego plecami zwrócił uwagę na akrobacje mniejszej dziewczynki. "Hah, jak nieudolnie ona to robi." - oczywiście był pewien, że sam potrafi wykonać trudniejsze triki o wiele lepiej od niej. Kiedy dziewczynka w końcu przestała skakać i robić wygibasy popatrzył na kobietę podnoszącą jej wstążkę. Ramiona małej lekko drgnęły a on to zauważył. "Coś ważnego, tak? Będzie moje!" - skoczył przed siebie i wyrwał z ręki starszej wstążkę zanim mała panienka zdążyła jej ją odebrać. Wyskoczył na najwyższy konar drzewa. Wiatr zaczął mocniej wiać i Kei wyglądał teraz upiornie na tle srebrnego, ciężkiego nieba które spowijało zniszczony cmentarz.
- Czyż istotne jest kim jest ma osoba? Najważniejsze jest to, że mnie widzicie i przede mną drżycie. - powiedział swoim atrakcyjnym, niskim głosem i odwrócił uwagę w innym kierunku. Ktoś nadchodził, kolejna osoba zaciekawiona ich dzisiejszymi poczynaniami.
- Oh? Kolejny demon?

Gdy mężczyzna zabrał wstążkę ramiona zatrzęsły jej się jeszcze bardziej.
Zacisnęła palce na gałęzi.
- Oddaj. Mi. To - wysapała rzucając się w pogoń za nim. 
Był bardzo szybki ale udało jej się podstawić mu haka pod nogi i się wywrócił.
- Ha! - wrzasnęła i rzuciła się na niego. Odgięła mu rękę z wstążką i zaczęła ją wyrywać.
Mało ją obchodziło jak to dziwnie wygląda, chciała tylko swoją własność. Swoją wstążkę.
Gdy udało jej się ją wyrwać, odskoczyła i fuknęła na niego.
- I niech Ci się odechce robić takie coś Ameno! - pokazała na siebie kciukiem i związała włosy.
Wiedziała, że jest za słaba żeby go pokonać... wiedziała, że nie jest najlepsza w akrobacjach. Czuła, że musi się zmienić. Że potrzebuje broni.
Wytrzymam, wytrzymam...

Kiedy młoda dziewczynka się na niego rzuciła był tak zszokowany, że pozwolił jej wyrwać ze swojej dłoni wstążkę. To nic, już mu na niej nie zależało - w sumie, do niczego by mu się i tak nie przydała. Nie ma aż tak długich włosów by móc je nią związać. Pobawić się jej uczuciami może na wiele innych sposobów. Przyłożył opuszki palców do prawej strony swojego czoła - wyglądało to tak jakby komuś salutował - i przymknął lewe oko. Zaśmiał się cicho i złapał miecz, który został rzucony przez innego demona w stronę młodej panienki.
- Oh, to nieładnie tak rzucać w młode kobiety ostrymi przedmiotami. - zwrócił się do mężczyzny z ironicznym uśmiechem na twarzy, który teraz zamiast ozdabiać - oszpecał jego twarz. Zaczął wywijać mieczem aż w końcu skierował dziób ostrza w stronę drugiego demona.
- Ooo tak różowo włosa panienko, istna zagadka, że wszyscy się tutaj dzisiaj zebrali. - jego uśmiech zniknął i wygiął swoje ciało w ten sposób jakby przygotowywał się do skoku.

Spojrzała tępo na miecz, który złapał demon.
- H-huh? - momentalnie przestała emanować złością a oczy przestały świecić.
Rozejrzała się.
Faktycznie trochę zebrało się ludzi, zwykle na cmentarzu jest ich nieco mniej. Ramiona znów jej się zatrzęsły.
Co się tu dzieje?
Zawiał wiatr a włosy znów ograniczyły jej widoczność. Przytrzymała je ręką i spojrzała na demona.
Zaczęła się czuć przy nim mała. Z każdym jego ruchem stawała się jeszcze mniejsza...
Szpaner, warknęła w myślach i odwróciła się do wszystkich plecami.
Zaczęła się zastanawiać gdzie mogłaby iść. A gdyby tak iść cały czas przed siebie? Ciekawe gdzie by doszła...

Kei był szybszy. Odskoczył zanim miecz mężczyzny zdążył go dosięgnąć. Uciął mu tylko kilka kosmyków jego kruczoczarnych włosów.
- Phe! - parsknął głośno - Tchórz i nikt więcej.
Zasępił się trochę, spojrzał w ziemię i strzepał ze swojego ramienia pyłek, który tam osiadł podczas uniku którego wykonał. Wypadałoby chyba trochę ogarnąć tę całą sytuację. Uniósł głowę i spojrzał na mniejszą dziewczynkę.
- Uważaj w przyszłości na latające miecze. Nie zawsze będę w stanie cię od nich uchronić panienko. - powiedział dostojnie po czym spojrzał na starszą. Zaczęła iść. Nie, nie pozwoli jej tak łatwo odejść. Zniknął z miejsca w którym stał i pojawił się obok różowo włosej panienki. Przyglądała się swojemu kochanemu cukierkowi i wydawało się, że miała naprawdę zamyślony wyraz twarzy. "Oh, kiedy jest zamyślona wygląda naprawdę słodko." - pomyślał i lekko dotknął jej ramienia.
- Chcesz się gdzieś przejść, panienko? - nachylił się tak aby kobieta nie musiała zbytnio zadzierać głowy by móc spojrzeć mu prosto w oczy. Uśmiechnął się do niej lekko.