Kanra spojrzała na swoją dłoń, była ona z powodu wypadku w dzieciństwa, jednak dziewczyna nie chciała tego sobie przypominać.
- Jasne, że nie zrobię ci żadnej krzywdy... - Odparła cicho. - Nie jestem zwolenniczką walk i cierpienia, wole bardziej pokojowe metody - Dodała. Rozmowa z Elainą rozweselała z nią, gdyż wreszcie mogła  pogadać normalnie z kimś i bez problemów.
- Myślę, że masz dobry plan Elaino, ta walka zakłóca spokój wszystkim przybywającym do tego parku - Rzekła i z powrotem odpięła od paska sztylet. Wstała przemieniając swoją broń w dużą, wykonaną z materiału podobnego do metalu Kosę. - Mogę ich na jakiś czas unieruchomić swoją krwią - Powiedziała przecinając swoje ramię Kuro bez wahania. Z rany młodej shinigami wyleciała czarna maź, która poleciała na walczących mężczyzn oplatając ich nogi, by nie mogli się ruszyć. - Trudno ją zniszczyć, więc to trochę ich spowolni - Przecięła sobie także kolano, by piekielna krew oplotła ciała Demona oraz Kitsune. Wiedziała, że swoja siłą szybko ją zniszczą, jednak Kanra chciała jedynie, tego, by przestali walczyć.

Kanra widząc, że elfka pada na ziemie krzyknęła w jej stronę. - Elaina! - Martwiła się o nową znajomą, szybko uklękła przy niej sprawdzając puls, na szczęście nic jej nie było, była osłabiona zapewne po tym ruchu jaki wykonała. Zdjęła swoją bluze pozostając w sportowym biustonoszu i włożyła go pod głowę elfki. Powinna ona wkrótce się ocknąć. Błękitno włosa była wściekła na dwóch mężczyzn, to z ich powodu Elaina zemdlała. - Wy cholerni idioci! - Warknęła w ich stronę. - Jak chcecie się kurwa bić, to nie tutaj, tylko won na cmentarz! - Miała dosyć tego, że walczyli w parku zakłócając spokój.

Przestał się śmiać kiedy poczuł, że coś czarnego oplata jego nogi. "To pewnie sprawka tej shinigami!" Zwrócił gwałtownie głowę w stronę niebiesko włosej dziewczyny i krzyknął:
- Hej! To nie twoja sprawa więc się w to nie mieszaj! Zajmij się swoim życiem! A raczej życiami innych. Idź pomachaj jakiemuś człowiekowi przed nosem swoją kosą! - czar nie był silny. Kei kilka razy ruszył palcem i.. to coś rozerwało się na strzępy. Odskoczył do tyłu w obawie, że jeśli dalej będzie stał w tym samym miejscu czarna rzecz znów opląta jego nogi. Rany, i tak miał już poniszczone spodnie. Czego one jeszcze od niego chcą? Jak im się to nie podoba to niech idą gdzie indziej.
Naoki dosyć szybko się pozbierał po ciosie zadanym przez niego. W każdym razie szybciej niż zrobiłby to człowiek. "Nietrudno się temu dziwić.. W końcu to kitsune. Chętnie włożyłbym go pod siebie i zrobił mu jakąś krzywdę pieszcząc i głaszcząc." Uśmiechnął się dosyć.. dziwnie. Na jego twarzy pojawił się jakby wyraz podniecenia i obrzydzenia jednocześnie.
- Oh? Naoś co ty mówisz? Dzień dobroci dla zwierząt? Jesteś dzisiaj dobry sam dla siebie? Ah, ciekawy jestem co będziesz próbował wyprawiać ze swoim ciałem wieczorem. - uśmiechnął się do niego szyderczo. - Użyjesz po prostu ręki czy może masz w zanadrzu jakieś zabaweczki? Możesz mnie do siebie zawołać jeśli tylko zaczniesz zabawę ze swoim ciałem. Chętnie przyjdę i popatrzę. Nie! Na pewno przyjdę!
Zrobił obrót o sto osiemdziesiąt stopni i odwrócił się do Naokiego plecami.
- Wiesz, nie musisz drażnić swojego ciała w ten sposób. Jeśli jesteś tak samotny, że nie masz partnera do wspólnej zabawy chętnie ci go zastąpię.
Wzdrygnął się przypominając sobie po co tutaj przyszedł.
- Ale to nie zmienia faktu, że zakpiłeś sobie ze mnie! - wykrzyczał odwracając się z powrotem w stronę Nao-chana i celując w niego palcem wskazującym. Drugiego palca lewej ręki wycelował w Sachiko.
- Ptaszynko, możesz poręczyć, że widziałaś iż ten list znajdował się u mnie w pokoju na stoliku. Prawda? - uśmiechnął się do niej ciepło zachęcając wyrazem swoich oczu aby potwierdziła jego słowa.

Zmarszczyła niewidocznie brwi, kiedy zauważyła, iż dziewczyny które były w parku zaczęły "przeszkadzać" im w sprzeczce, po czym wstała powoli i spojrzała do góry, widząc dwie dziwno-kolorowe kule. Były one dość spore, ale sama by na pewno mogła je zniszczyć, przecież miała ze sobą swoje kochane nożyczki. Wskoczyła szybko na drzewo, po czym na jedną z kul, akurat trafiło się jej, iż w środku był Naoki. Wyjęła z kieszeni sukienki swoje nożyczki, po czym szybko porozcinała skrawki kuli tak, aby chłopak po prostu mógł z niej wyjść. - Przepraszam, ale inaczej nie mogę zrobić, ale przez to się zmieścisz? - Uśmiechnęła się przepraszająco, oraz wskoczyła na drugą kulę, uwalniając Kei'ego i zeskakując na ziemię. Kule za jakiś czas same znikną, więc nie było żadnego problemu. Zastanowiła się i pokiwała głową, patrząc w ich stronę. - Tak, pamiętam, leżał on na stoliku. Pojawił się on dopiero wtedy, kiedy Kei wyszedł z łazienki, wcześniej go nie widziałam.

Złość już całkowicie z niego uleciała i powracał do swojego dawnego stanu. Dziwił się sam sobie dlaczego wybuchnął przez liścik. Do tego napisany przez Naokiego. Wiedział, że lisek często lubił robić sobie z niego żarty; powinien już dawno przywyknąć. Włożył ręce do kieszeni i lekko się przygarbił. Kiedy Naoś począł iść w jego stronę uniósł głowę i poważnie na niego popatrzył. W jego spojrzeniu nie było tym razem niczego nieczystego ani ironicznego. Popatrzył na niego trochę z wyrzutem a trochu ze smutkiem. "To prawda, że jest denerwujący i często sobie ze mnie kpi. Mimo wszystko muszę przyznać, że moje życie bez niego byłoby o wiele nudniejsze. Oczywiście, że jestem pod każdym względem lepszy od niego i mógłbym go zmieść z powierzchni ziemi w każdej chwili ale.. ale gdyby nie on to byłbym całkiem samotny." - trwał w tych przekonaniach dopóki Naoś nie podszedł do niego i nie zaczął opowiadać jakichś bredni. Brew lekko mu drgnęła i wykrzywił twarz z niesmakiem.
- Jak się zadowalałem, powiadasz? - wyciągnął z kieszeni paczkę papierosów i wyciągnął z niej jednego, po czym włożył go do ust - Nigdy niczego takiego nie robiłem. Bynajmniej. - przyłożył wskazującego palca do papierosa, który po chwili stanął w ogniu i został zapalony. Kei wciągnął w płuca dym. Trzymał go w sobie przez chwilę po czym wypuścił go przez usta prosto w twarz Naokiego. - Miewasz dziwne sny mój drogi kolego. Mam nadzieję, że nie budzisz się po nich z plamą na spodniach. - powiedział obojętnie.
Popatrzył w niebo pustym wzrokiem. Miał już gdzieś dzisiejszy dzień, list, Naokiego, denerwującą shinigami i cały ten świat, chciałby móc zasnąć przytulony do Sachiko. Ale nie może tego zrobić. Pewnie mógłby jedynie przy niej leżeć i patrzyć jak ona śpi. Czasami miewał dni w których zaczynał wątpić we wszystko.
Kiedy usłyszał propozycję liska przygryzł już do połowy wypalonego papierosa i odburknął obojętnie:
- Jak chcesz. Mam to gdzieś.. ciebie też. - popatrzył na Nao-chana kątem oka z lekkim wyrzutem.